Li ku derê aştî hebe, navê Nêçîrvan Barzanî tê pêş

Behre Mihemed

Li vê cografyaya ku piraniya serok û serkirde bala xwe didin şer, serokekî bihêz heye û dibêje na, êdî hemû rê ji şer pêknehatine.. 

Ew dibêje, hêza aştiyê.. Ew dibêje, hêvî bi pêkanîna aştiyê re vedigerin nava civakê.. Ew dibêje şaristanî û mirovahî, pêşketin û serketin, di nava kûrahiya aştiyê de têne dîtin… Ew jî Nêçîrvan Barzanî, Serokê Herêma Kurdistanê ye. 

Li Rojhilata Navîn de dema ku serok diçin li ser maseya gotûbêjan rûdinin, beşek ji wan bi kenên perwerdekirî diaxivin, ji ber ku piraniya welatan bi hev re li hev nakin, lê dema ku Serok Nêçîrvan Barzanî bi wan re dicive, piraniya wan di xwezaya xwe ya rastîn de diaxivin, ev e Nêçîrvan Barzanî ye. 

Her dem biçin kîjan welatî û bi kîjan serokî re bicive, li wî cihî hêviyek ji dayik dibe. Ew li dijî şer e.. 

Ji serokên navçeyê bi leztir, aştiyê di kûrahiya şaristaniyan de vedît û gelek bi hêz ve ji bo aştiyê şer dike... 

Dema ku em behsa Sûriyê ji bo yekitiya Kurdan dikin, hûn çîroka aştiyê li wir dibihîzin, êdî navê Nêçîrvan Barzanî tê.. Dema ku em behsa aştiyê li Tirkiyê ji bo Kurdan dikin, heman tişt di nav çîroka aştiyê de navê Nêçîrvan Barzanî tê.. Li navxweya Herêmê û Îran û herêmê heman tişt, derdor û rola Nêçîrvan Barzanî çîrokeke din a aştiyê ye. 

Ew li dijî tariyê şer dike, bi dîplomasiyeke xurt, her tim rêya civakê ber bi pêşketinê ve ronî dike. Li Rojhilata Navîn zehmet e serokek hebe ku di dîplomasiyê de bi hemû welatan re xalên hevpar hebin, lê belê dema ku em li Nêçîrvan Barzanî dinêrin, em dibêjin ew hêviya nû ye ku yekane serok e ku serokê Herêmê ye, lê wek serokê welatekî her kes rêzê lê digire. 

Wek her car dibêjin, kî dikare di heman demê de bi Tirkiye, Îran, Iraq, Sûriye û Kendavê re, bi welatên Ewropî û Amerîkayê re gotûbêj bike û her kes jê fêm bike û gotûbêj jî her tim bi erênî bin, tê gotin ku serokekî wisa, yan divê jîr û bilîmetê Rojhilata Navîn be, yan jî divê Nêçîrvan Barzanî be.