Akif Hesen: Yê ku Îro Kurdan dorpêç dike, Pêşeroja Sûriyeyê Bi Giştî Dorpêç Dike

Hewlêr - Kurdistan: Akif Hesen, di gotara xwe ya ku di 8ê Cotmeha 2025an de Yekîtî Medya bi zimanê Erebî hatiye weşandin, bi tûndî rexne li polîtîkayên dorpêçkirin û armanckirina Kurdên sivîl li taxên Şêx Meqsûd û Eşrefiyê yên Helebê dike. Hesen, ku xwe wekî mirovekî bawermend bi hevjiyanê dide nasîn, tekez dike ku ev kiryar dilê her mirovî diêşîne û wî ne ji bo mebestên siyasî, lê ji ber bêdengiya li hember neheqiyê dinivîse.

Biryara Şaş a Ehmed el-Şer'a:

Hesen diyar dike ku ew bawere Sûriye tenê dema ku hemû pêkhateyên wê bi aştiyane bijîn, dikare rabe ser xwe. Lê belê, armanckirina Kurdan ji aliyê Ehmed el-Şer'a, yê ku divê di qonaxa derbasbûnê de rêber be, wekî "rêya şaş" bi nav dike. Hesen di wê baweriyê de ye ku Şer'a rêya şîdet û girêdayîbûnê li şûna diyalog û aqilmendiyê hilbijartiye.

Razîkirina Tirkiyeyê li ser Hesabê Xwîna Sûriyeyiyan:

Hesen dibêje ku mafê her dewletekê heye ku li têkiliyên herêmî bigere, lê ne li ser hesabê xwîna Sûriyeyiyan. Ew destnîşan dike ku dema armanckirina Kurdan dibe amûrek ji bo "razîkirina" aliyekî din, ev tê wateya ku ji dîrokê tiştek nehatiye fêrbûn û trajediyên ku deh salan welêt wêran kirine, ji nû ve tên hilberandin.

Hesen tekez dike ku yê ku îro taxên Kurdan bi hinceta ewlehiyê bombebaran dike, tovên şerekî nû diçîne û birînekê vedike ku tu carî qenc nabe. Kurd ne dijminên welêt in, lê hevkariyên ax û çarenûsê ne, wan li dijî DAIŞ'ê şer kirin û bi hezaran şehîd dan di parastina tevahiya Sûriyeyê de, ne tenê yên Kurdistanê.

Rêberekî ku Ji Cudahiyê Ditirse, Hêjayî Rêberiyê Nîne:

Hesen di nivîsa xwe de diyar dike ku rêberekî rast desthilatdariya xwe ne li ser tirsê, lê li ser baweriyê ava dike. Ew dilsoziyê bi xwînê naxwaze, lê bi evîn û rêzgirtinê. Her kesê ku şîdetê wek rêyek ji bo îspatkirina hêzê hilbijêre, dawiya xwe îmze dike. Hesen hişyarî dide ku şîdeta li dijî sivîlan, bi çi hincetê be, aramiya çênake, lê nifşên nû yên hêrs û tolhildanê diafirîne.

Banga Aqil û Wijdanê:

Hesen bi durustî dibêje ku berdewamkirina Ehmed el-Şer'a bi van polîtîkayên bêsînor li dijî Kurdan dê wî ber bi dawiya siyasî û exlaqî ve bibe. Dîrok bexş nake, û bîra Kurdan – mîna bîra hemû Sûriyeyiyan – yên ku xwîna bêgunehan rijandine, ji bîr nake.

Lê belê Hesen ne ji nefretê, lê ji hêviyê dinivîse. Hêviya ku wijdanên mayî şiyar bibin, ji dorpêçê vekişin û li şûna deriyên şer, deriyên diyalogê vekin. Hê jî derfet heye ku ev daketina ber bi dînîbûnê ve were rawestandin.

Sûriye bi Şîdetê Nayê Avakirin:

Hesen xeyala Sûriyeyekê dike ku ne Sûriyeya gorên komî, girtîgehan an dorpêçan e. Sûriyeya ku ew xeyal dike, Sûriyeya cihêrengiyê ye, ku Kurd, Ereb, Druzî, Elewî û Xirîstiyan bi hev re bê tirs dijîn. Her dilopek xwîn ku îro tê rijandin, jidayikbûna wî welatê ku ew dixwazin dereng dixe: Sûriyeya mirovahî, ne Sûriyeya tolhildanê.

Di dawiyê de, Hesen ji her kesê ku hîna guh dide re dibêje: "Mirovan ji bo siyasetê qurban nekin. Bajaran nekin rehîn ji bo hevkêşeyên herêmî yên sar. Yê ku îro Kurdan dorpêç dike, pêşeroja Sûriyeyê bi giştî dorpêç dike."